نیازمندانی که مسلح به سلاح توکّل و اعتماد بر خدا باشند
با قناعتی که پیشه ی خود می سازند
هیچ گاه دست نیاز به سوی ثروتمندان دراز نمی کنند :
مَا أَحْسَنَ تَوَاضُعَ الْأَغْنِیَاءِ لِلْفُقَرَاءِ طَلَباً لِمَا عِنْدَ اللَّهِ
وَ أَحْسَنُ مِنْهُ تِیهُ الْفُقَرَاءِ عَلَى الْأَغْنِیَاءِ
اتِّکَالًا عَلَى اللَّهِ
چه خوب است فروتنى ثروتمندان براى نیازمندان
به خاطر پاداشى که نزد خدا مىجویند
و بهتر از آن است بىاعتنایى نیازمندان به ثروتمندان
به جهت توکّل و اعتماد بر خدا .
نهج البلاغه , حکمت406
