زنهار زنهار اى بندگان خدا در این هنگام که از تندرستى برخوردارید پیش از این که بیمار شوید، و از فراخى و آسودگى بهره‏مندید قبل از این که در تنگنا افتید ، با سعى در عمل، خدا را از خود خشنود سازید، و در آزادى خود (از آتش دوزخ) بکوشید پیش از آن که در گرو آن قرار گیرید، چشم ها را بیدارى دهید و شکم ها را لاغر کنید و گام ها را به کار گیرید و اموال خود را انفاق کنید، از بدن هایتان بگیرید، و به جان هایتان بدهید، و در این کار بخل نورزید، خداوند سبحان فرموده است: (إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ یَنْصُرْکُمْ وَ یُثَبِّتْ أَقْدامَکُمْ و نیز فرموده است: (مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضاعِفَهُ لَهُ وَ لَهُ أَجْرٌ کَرِیمٌ) درخواست یارى او از شما به سبب خوارى و ناتوانى نبوده، و به علّت نادارى و کمبود از شما وام نخواسته است، او در حالى از شما کمک خواسته که لشکریان آسمان ها و زمین از آن اوست و غالب و داناست، و از شما وام خواسته در صورتى که گنج هاى آسمان ها و زمین متعلّق به اوست و او بى‏نیاز و ستوده است، بلکه خواست او جز این نیست که شما را بیازماید کدام یک نیکوکارترید، بنا بر این با اعمال خود بر یکدیگر پیشى گیرید تا با همسایگان خدا در سراى او باشید، (آنانى که) خداوند پیامبران را رفیقشان گردانیده، و فرشتگان را به دیدارشان مأمور ساخته، و گوش هایشان را گرامى داشته است از این که هرگز آواى آتش را بشنوند و بدن هایشان را مصون داشته از این که خستگى و رنجى ببینند (ذلِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشاءُ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ) مى‏گویم آن چه را مى‏توانید بشنوید، و از خداوند براى خود و شما درخواست یارى دارم، و او ما را بس است و نیکو وکیلى است.»