امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمود: از بزرگواری و کرامت است، گریستن انسان بر زمان از دست رفته‌اش و اشتیاق او به زادگاهش و حفظ کردن دوستان و برادرانش.
از بیانات آیه الله بهجت:
اهل بیت عصمت و طهارت(ع) بندگانی هستند که علم و صوابشان مطرد (فراگیر) است، یعنی با داشتن مقام عصمت نه خطا می‌کنند و نه خطیئه و امام زمان(ع) «عین الله النّاظرة و اُذنه السّامعة و لسانه النّاطق، و یده الباسطة؛ چشم بینا، گوش شنوا، زبان گویا و دست گشادة خداوند است و از اقوال، افعال، افکار و نیّات ما اطلاع دارد؛ مع ذلک گویا ما، ائمه(ع) و به خصوص امام زمان(ع) را حاضر و ناظر نمی‌دانیم، بلکه گویا مانند عامّه، اصلاً زنده نمی‌دانیم و به کلّی از آن حضرت غافل هستیم
در حدیث قدسى آمده که خداوند متعال به حضرت رسول اکرم صلى‌اللّه‌علیه‌وآله چنین خطاب مى‌فرماید:
"اى احمد! اگر شیرینى
گرسنگى و سکوت و خاموشى و خلوت
و نتیجه آن ها را بچشى از این ها دست برندارى”
عرض کردند: پرودرگارا! بهره گرسنگى چیست؟
فرمود: حکمت و نگهدارى دل و تقرب به من.
امام جعفر صادق علیه السلام فرمود : هر کس خودش را بهتر از دیگران بداند، او از متکبران است. حفص بن غیاث مى گوید: عرض کردم: اگر گنهکارى را ببیند و به سبب بى گناهى و پاکدامنى خود، خویشتن را از او بهتر بداند چه؟ فرمودند: هرگز هرگز! چه بسا که او آمرزیده شود اما تو را براى حسابرسى نگه دارند، مگر داستان جادوگران و موسى علیه السلام را نخوانده اى؟
نگاهی کوتاه به برخی از القاب دختر پیامبر (س) / شهیدی، جعفر
نویسندگان سیره و محدثان اسلامی برای دختر پیغمبر لقب هائی چند نوشته اند:
زهرا، صدیقه، طاهره، راضیه، مرضیه، مبارکه، بتول و لقب های دیگر.از این جمله لقب زهرا از شهرت بیشتری برخوردار است، و گاه با نام او همراه می آید (فاطمه زهرا) و یا بصورت ترکیب عربی (فاطمة الزهرا) .زهرا که در تداول بیشتر بجای نام او بکار می رود در لغت، درخشنده، روشن و مرادف هائی از این گونه، معنی می دهد.و این لقب از هر جهت برازنده این بانوست.او چهره درخشان زن مسلمان، فروغ تابان معرفت و نمونه روشن پرهیزگاری و خداپرستی است.این درخشندگی به ساعتی مخصوص و روزی معین اختصاص ندارد.از آن روز که وظیفه خود را تعهد کرد تا امروز و برای همیشه چون گوهری بر تارک تربیت اسلامی می درخشد.
محدثان ذیل بعض این لقب ها و سبب آن روایت هائی نوشته اند.باز نوشتن آن گفته ها موجب درازی گفتار خواهد شد.آنچه ازمجموع این روایت ها دانسته می شود، بزرگی قدر و شخصیت برجسته دختر پیغمبر در دیده پدر و شوهر و مقام ارجمند او در اسلام و میان مسلمانان است.این حقیقتی است که پیروان همه مذاهب اسلامی بدان اعتراف دارند. برای همین است که در عموم کتاب های شیعه و گاه در کتابهای معتبر اهل سنت و جماعت کتابی جداگانه در فضیلت دختر پیغمبر دیده می شود و یا فصلی را برای روایت هائی که درباره اوست گشوده اند.
