کسانی که زیاد یاد مرگ می کنند
دلبستگیی به این دنیای فانی ندارند
وهمّ خود را در این دنیا مال اندوزی قرار نمی دهند .
قانعانه به کم دنیا بسنده می کنند
وبه همان راضی اند :
وَ مَنْ أَکْثَرَ مِنْ ذِکْرِ الْمَوْتِ
رَضِیَ مِنَ الدُّنْیَا بِالْیَسِیر
و هر کس زیاد به یاد مرگ باشد ،
به اندک دنیا دلخوش گردد .
نهج البلاغه , حکمت349
